Każdy z nas przynajmniej kojarzy narodowy sport odległej Japonii. Przed wami kilka faktów o tej nietypowej dyscyplinie.
#1.
Sumo to sport niezwykle dynamiczny. W ciągu trwającej najczęściej 10 sekund walki zawodnik może aż 3 razy zmienić taktykę.
#2.
Mimo ogromnej wagi zawodnicy nie zaniedbują rozciągania i każdy z nich bez problemu zrobi szpagat.
#3.
Sumo to sport z wysokim ryzykiem odniesienia kontuzji. Wystarczy zdać sobie sprawę, że z łączną prędkością 50 km/h zderza się ze sobą dwóch chłopa po 155 kilogramów. Najczęściej kontuzjowane zostają kolana, łokcie, plecy, szyja, staw skokowy i palce.
#4.
Zawodnicy nie mogą okazywać emocji, nie mogą też zareagować na ból, gdyż grozi za to dyskwalifikacja.
#5.
Opowieści o niezwykle wysokokalorycznej diecie wojowników sumo to mit. Tak naprawdę ich dieta zawiera zazwyczaj około 150 kcal., ale mogą jeść ile chcą, a potem od razu kładą się spać. Osiągnięcie takiej wagi to nie lada wyczyn i konieczny jest tutaj specjalny rodzaj metabolizmu.
#6.
Na początku nauki młodych adeptów tej sztuki walki zmusza się do redukcji tkanki tłuszczowej, a potem do przybierania na „wadze roboczej”, czyli masy mięśniowej i tłuszczowej. Po prostu od pewnego momentu nie da się mieć tylko „suchych” mięśni.
#7.
Biceps i triceps u zawodnika sumo ma przeważnie taką objętość jak noga przeciętnego człowieka.
#8.
Aby wygrać, należy wypchnąć przeciwnika poza pole walki o średnicy 455 cm lub zmusić go do dotknięcia ziemi inną częścią ciała niż stopa. Zawodnicy dzielą się na specjalistów od powalania przeciwnika i na tych, którzy wolą wypychać go poza pole.
#9.
W sumo nie wolno bić inaczej niż otwartą dłonią, uderzać w oczy i okolice genitaliów, szarpać za włosy, uszy i palce. Nie wolno również dusić przeciwnika. Wszystko inne jest dozwolone.
#10.
W tym sporcie bardzo dba się o to, by pojedynki były uczciwe, dlatego zabronione są walki zawodników z jednej grupy (sześciu dywizji, na które podzieleni są wszyscy zawodnicy) oraz braci. Absolutnie zabronione jest ustawianie walk.
#11.
Zarobki zawodników z najwyższej rangi w zawodowym sumo mogą być zbliżone do zarobków światowej sławy piłkarzy.
#12.
Bez względu na rangę zawodnik sumo nie może prowadzić samochodu. Jeśli sportowiec zostanie przyłapany za kółkiem, to najprawdopodobniej czeka go czasowa dyskwalifikacja i tym samym utrata rangi. Z tego powodu zawodnicy poruszają się po mieście taksówkami albo wynajmują specjalne mikrobusy.
#13.
Włosy układa się w tradycyjny mały kok z tyłu głowy. Oprócz ładnego wyglądu ta fryzura ma również znaczenie użytkowe – amortyzuje uderzenie w przypadku upadku głową do tyłu.
#14.
Przygotowywanie ciała zawodnika do tej dyscypliny wymaga wielu wyrzeczeń – pobudka następuje wraz z pierwszymi promieniami słońca, a ciężki trening trwa aż pięć godzin i wykonuje się go na czczo.
Źródło: http://www.liveinternet.ru
Prześlij komentarz